De Duw – Ashley Audrain

Vraag jij je wel eens af of het gedrag van jouw kinderen normaal is? Geloof me, het kan altijd erger. In De Duw lees je over de jonge moeder Blythe die heel wat te stellen krijgt met haar dochter Violet. Wat lijkt op een gemeen karaktertrekje van het kind, verandert in ronduit sluw en gevaarlijk gedrag. Of verbeeldt Blythe het zich? De Duw is een psychologische thriller die me van het begin tot het einde intrigeerde. Blijf ik bij mijn overtuiging dat kinderen in de kern goed zijn? Of durf ik te denken aan andere mogelijkheden? Als je houdt van boeken die makkelijk weglezen, maar die wel een duistere of verrassende twist hebben, dan is dit boek een aanrader voor je.

Blythe Connor krijgt met haar man Fox een dochter: Violet. Violet heeft twee kanten: lief en vrolijk bij haar vader en afwijzend en rancuneus bij haar moeder. Tenminste, zo voelt Blythe dat. Is er echt een duistere kant aan de jonge Violet? Of is Blythe door haar eigen liefdeloze jeugd zo beschadigd geraakt dat ze dingen ziet die er niet zijn? Schrijfster Ashley Audrain laat je hierover steeds op twee benen hinken.

Sluwe dochter
Blythe richt zich in dit boek tot haar man. Het is in de ik-vorm geschreven. Daardoor ben je je er als lezer bewust van dat je alleen het beeld van Blythe ziet en dat maakte me aan het twijfelen over Blythes waarnemingen. Tot een tragische middag, waarop er iets vreselijks gebeurt. Als lezer kun je nu niet meer om de sluwheid van dochter Violet heen. Hoe graag je ook wil geloven in de goedheid van kinderen.

Blythe
Hoofdpersoon Blythe is het product van een afstandelijke opvoeding door haar moeder. Een opvoedstijl die al meerdere generaties bestaat. Blythe is er dan ook op gebrand om de cirkel van liefdeloosheid, eenzaamheid en verlating te doorbreken wanneer haar eigen dochter Violet geboren wordt. Violet maakt haar dit niet makkelijk. Bij haar vader, Fox, is ze een vrolijk en lief kind. Bij Blythe is de jonge Violet rancuneus, afwijzend en sluw. In het begin van het boek vond ik het gedrag van Violet alleen wat gemeen, maar nog niet zorgwekkend. Naarmate het boek vordert wordt het ongemakkelijk akelig hoe uitgekookt dit jonge kind is. De drastische stappen die Violet vervolgens zet om overeind te blijven ga je haast begrijpen.

Beeld over kinderen op z’n kop
Fox steunt in het begin Blythe nog en moedigt haar aan om het tijd te geven. Welk kind houdt nou niet van haar eigen moeder? Heel subtiel en bijna geruisloos plant de schrijfster kleine zaadjes van twijfel in verhaal. Bij Fox, maar ook bij mij als lezer. Is dit kind nu echt zo slecht? Komt het door de jeugd van Violet dat de band moeizaam is? Het heen en weer slingeren tussen mijn eigen vastgeroeste beeld van de goedheid van kinderen en de realiteit van wat zich in het boek ontvouwt is intrigerend. De Duw heeft me daardoor best nog even bezig gehouden.

Eindoordeel
De Duw is een aanrader als je ervan houdt om je eigen beelden te heroverwegen. Maar ook als je graag boeken leest over de schaduwkanten van mensen. Een intrigerend, goed geschreven psychologische thriller die leest als een trein.

De Duw (2021) is een vertaling van The Push en is het debuut van de Canadese schrijfster Audrey Audrain. Het boek stond – niets voor niks – op de New York Times Bestsellers list.

Heb je mijn recensie gelezen en wil je “De Duw” kopen? Als je dat doet via een van de onderstaande links, dan kost je dat niets extra’s. Ik krijg er een klein bedrag voor. Daar koop ik dan weer nieuwe boeken van om te recenseren.

Meer boekentips en recensies lezen? Dat kan! Die vind je hier.